Karol N.
5/5
Bardzo ciekawe miejsce w szczególności jeśli zna się chociaż troche kontekst historyczny.
Ile jest fortów wokół Przemyśla? :
Miasto broniły dwa pierścienie umocnień; wewnętrzny z 18 fortami połączonymi wałami i murami ze strzelnicami oraz zewnętrzny, długi na 45 km, oddalony od miasta około 10 km, składający się z 42 potężnych fortów, w tym 15 pancernych, nie do zniszczenia przez ówczesną artylerię.
Warto poszukać informacji o tych obiektach w internecie zanim się tu przyjedzie , bo całkiem inaczej odwiedza się takie miejsce kiedy wie się co tu się działo. Są też fajne filmy na YouTube na ten temat.
Podczas pierwszej wojny światowej Rosjanom nie udało się zdobyć miasta , musieli oblegać go dłuższy czas aby skończyły się zasoby żołnierzy. Poddało się wtedy 120 tys żołnierzy.
17 września 1914 r. z fortu 1/5 „Popowice" padł pierwszy strzał w kierunku rosyjskiego patrolu kawalerii zauważonego pod Tyszkowicami i dzień ten uważany jako początek pierwszego oblężenia Przemyśla. Wzięło w nim udział 91 800 żołnierzy rosyjskich dowodzonych przez 133 oficerów liniowych. Szturmem dowodził generał Szczerbaczow.
20 września Rosjanie przekroczyli San pod Darowicami. Dzień później z twierdzy przeprowadzono przeciwnatarcie w kierunku Radymna. Dzięki temu uratowano załogę Radymna i część załogi Jarosławia. 26 września Rosjanie całkowicie otoczyli Przemyśl.
4 października do twierdzy przybył parlamentariusz z propozycją kapitulacji. Austriacy odrzucili propozycję kapitulacji. Następnego dnia Rosjanie rozpoczęli gwałtowny ostrzał artyleryjski fortów. Równocześnie w kierunku fortów posuwała się piechota. 6 października wzmógł się ostrzał, a piechota znajdowała się już 500 m od fortów. Nazajutrz o 3 rano rozpoczął się szturm twierdzy. Najsilniejsze ataki Rosjanie skierowali na fort 1/1 „Łysiczka". Udało im się nań wedrzeć, jednak po pewnym czasie otoczyły ich jednostki austriackie. Rosjanie, którzy nie zginęli musieli się poddać. Ponadto silnie atakowano forty XIV „Hurko" i XV „Borek", 1/2 do 1/6, fort IV „Optyń". Szturm rosyjski nie powiódł się. Z wyjątkiem fortu 1/1 nie udało się im wedrzeć na żaden inny fort Straty Rosjan wyniosły ok. 10 000 ludzi (3 - 4 tys. zabitych, reszta to ranni i jeńcy pojmani przez Austriaków).
Kolejnego dnia, 8 października, dowódca wojsk rosyjskich (początkowo wojskami oblegającymi dowodził gen. Radko Dymitriew, następnie gen. Brusiłow, natomiast samym szturmem na forty kierował gen. Szczerbaczow) zarządził szturm na północnym odcinku twierdzy. Atakowano forty Xa „Pruchnicka Droga", XIa „Cegielnia", XI „Duńkowiczki" i XII „Żurawica", jednak Rosjanie nie dotarli nawet do zasieków przed fortami.
3 października zaatakowano wschodnią część twierdzy, czyli forty XIV "Hurko", XV "Borek", IV "Optyń", I/2 "Byków", I/3 "Pleszowice", I/4 "Maruszka Las", I/5 "Popowice", I/6 "Dziewięczyce". Nie udało się zdobyć żadnego fortu prócz I/1 "Łysiczka", do którego Rosjanom udało się wedrzeć, ale zostali szybko otoczeni i pokonani przez obrońców twierdzy.
8 października przeprowadzono drugi szturm od strony północnej na forty Xa "Pruchnicka Droga", XIa "Cegielnia", XI "Duńkowiczki" i XII "Żurawica". Rosjanom nie udało się nawet dotrzeć do linii zasieków, ponieśli zarazem ogromne straty.
Po zakończeniu 14 października 1914 I oblężenia, przystąpiono do uzupełniania zapasów twierdzy, nadwerężonych przez rozkaz Naczelnego Dowództwa, by armie polowe korzystały z zapasów twierdzy.
Mimo dotarcia do twierdzy blisko 213 pociągów z zaopatrzeniem, nie udało się uzupełnić zapasów do wymaganych norm.
Drugie oblężenie rozpoczęło się 5 listopada 1914. Tym razem nie dochodziło do bezpośrednich starć zbrojnych, lecz wojska rosyjskie otoczyły twierdzę, odcinając jednocześnie dostęp do dostaw zaopatrzenia. Sroga zima przyczyniła się do szybkiego wyczerpywania się zapasów twierdzy. Stopniowo zmniejszane racje żywnościowe zmusiły obrońców do dokonania uboju prawie 10 tysięcy koni będących na zaopatrzeniu. Z czasem coraz więcej żołnierzy zapadało na choroby.
23 marca 1915 o godzinie 6 w sztabie rosyjskiej armii złożono akt kapitulacji.
